Fusie: samengesteld gezin met een bonus (of malus)?

Eerst worden twee ouders van verschillende gezinnen verliefd op elkaar en willen op een bepaald moment niets liever dan altijd bij elkaar te zijn. Of, iets minder romantisch, besluiten dat het financieel veel aantrekkelijker is om op 1 adres te gaan wonen.

Voor de kinderen betekent het dat zij te maken krijgen met een nieuwe partner aan de zijde van hun ouder en die zich ook gaat ‘bemoeien’ met de opvoeding. En de kinderen krijgen er bonus-, of, als er geen onderlinge klik is, malusbroertjes en -zusjes bij.

Vanuit het Onderwijsbureau BV begeleid ik (André Guijs) regelmatig scholen met een fusieproces. In zo’n proces is het belangrijk dat beide ‘partijen’ zich bewust zijn van hun (ontstaans-)geschiedenis. En soms ligt er voor een van de directeuren of teams eerst wat huiswerk, voordat kan er worden samengegaan. Belangrijk is ook dat de teams elkaars geschiedenis kennen en de tijd krijgen om te onderzoeken wat de fusie hen wellicht gaat brengen en kosten. Vragen als: ‘Wat moet behouden worden’ en ‘Wat gaan we missen’ zijn hierin, soms een confronterende, spiegel.

Het proces van fusie speelt zich af in de boven- en in de onderstroom. Waarbij het gaat om recht te doen. Bijvoorbeeld aan een goede balans tussen geven en nemen en aan duidelijkheid over de bestemming (de nieuwe/hernieuwde opdracht voor de organisatie). Om de toekomst aan te kunnen gaan, is het belangrijk om je verzoend te hebben met het verleden. Minstens zo belangrijk in het proces is dat elk teamlid ervaart dat er een kruispunt is waarop hij/zij zelf een keuze kan maken. Je hebt als teamlid namelijk altijd de keuze om te kijken of er elders een plek beschikbaar is.  Om je echt met de nieuwe op handen zijnde werkelijkheid (de fusie) te kunnen verbinden is het voorwaardelijk dat je het besef hebt dat er een eigen keuze is. Want, om in de metafoor van het samengestelde gezin te blijven, je bent geen kind meer maar kunt gewoon op jezelf gaan en ergens anders gaan wonen.  Een negatieve keuze is mopperend blijven zitten. Overigens leert de praktijk dat de meeste mensen eenmaal op dit kruispunt besluiten mee te gaan en kansen te zien en een enkeling besluit dat het tijd is om ergens anders te gaan kijken.

Verder praten over een op handen zijnde fusie of een afgeronde maar niet áf voelende fusie? Mail naar andre.guijs@hetonderwijsbureau.nl